Dat ik als fotograaf nog het één en ander moet leren is mij weer eens pijnlijk duidelijk geworden.
Op jacht naar de mooie zonsondergang die ik vanuit mijn keukenraam zag griste ik mijn camera en statief en beklom de heuvel achter ons huis.....om bovenaan tot de ontdekking te komen dat er geen kaartje in mijn camera zat, grrr.
Dus zat er niks anders op dan terug te lopen, kaartje in de camera te stoppen en opnieuw te vertrekken. Gelukkig had ik daarna nog tijd genoeg om een hele rits foto's te maken (waarvan hier een kleine selectie), met en zonder model(len).
De kleuren waren echt uitzonderlijk mooi die avond. Dat werd versterkt door die geweldige wolk-partijen.
Geen opmerkingen