Een tijdje terug, toen ik mijn macro lens net had, leek het me leuk om foto's te maken van druppels.
Druppels waarin een vast patroon zichtbaar is.
Een projectje voor binnen dus.
Ook nieuw voor mij.
Ik zag ze op dezelfde plek als de Bosannemoontjes.
Een heel klein bloempje dat, als ze het kopje laat hangen, lijkt op een klokje.
Wanneer je op de groene blaadjes tikt, die lijken op klaverblad, vouwen ze zich op.
Dat laatste las ik later dus dat moet ik nog eens een keer uitproberen 😉
Elke keer als ik deze foto zie hoor ik de eerste regels van het nummer 'Lazy Sunday Afternoon' van The Small Faces. Met als enig verschil dat het geen zondag maar vrijdagmiddag was waarop deze mooie dame zo lazy op de rug van haar buurvrouw lag te genieten.
Zoals ik in een eerdere blogpost al schreef weet ik weinig van de planten en bloemen om mij heen.
Dus toen ik tijdens een wandeling met de hond allemaal witte bloemmetjes in het bos zag staan vermoedde ik dat het de bosannemoon was, maar moest het voor de zekerheid even navragen.